ت ر ک م ن ک ن

از نگاهت خواندم که چقدر دوستم داری،

اشک از چشمانم ریخت...

و از چشمان خیسم فهمیدی که عاشقت هستم.

حس کن آنچه در دلم می گذرد،

دلم مثل دل های دیگر نیست که دلی را بشکند!

تو که باشی دیگر دلیلی ندارد به چشم های دیگران نگاه کنم.

 تو که مال من باشی چرا باید بخواهم از تو دل بکنم!

وقتی محبت هایت، آن عشق بی پایانت، به من زندگی می دهد،

چرا بخواهم زندگی ام را جز تو با کسی دیگر قسمت کنم،

چرا بخواهم قلبم را شلوغ کنم؟

همین که تو در قلبمی،

انگار یک دنیای عاشقانه در قلبم برپاست، عشقت در قلبم بی انتهاست!

همین که تو در قلبمی بی نیازم از همه کس،

 تو را می خواهم و یک کلام فقط تو را،

همین و بس!

دلم بسته به دلت،

هیچ راهی ندارد،

حتی اگر مرگ بخواهد مرا جدا کند از قلبت!

دیگر تمام شد،

تو در من حک شده ای،

ای جان من، 

تو همه چیز من شده ای!

از نگاهت خواندم که مرا می خواهی،

از آن نگاه شد که در قلب مهربانت گم شدم،

تا خواستم خودم را پیدا کنم اسیر شدم،

تا خواستم فرار کنم، عاشقت شدم!

از نگاهت خواندم تو همانی که من می خواهم،

آنقدر پیش خود گفتم می خواهمت،

که آخر سر تو شدی مال من،

شدی یار و عشق بی پایان من!

از نگاهت خواندم، چند سطر از شعر زندگی را …

نگاهم کردی و خواندی آنچه چشمانم مرا دیوانه کرده است،

و آخر فهمیدی که قلبم  تو را انتخاب کرده است!

چه انتخاب زیبایی بود،

از همان اول هم دلم به دنبال یکی مثل تو بود،

و اینک پیدا کرده ام تو را،

تویی که دیگر مثل و مانندی نداری،

در قلبم جز تو،جایی برای کسی نیست!

همسر مهربانم عاشقانه دوستدار تو هستم.

ترکم نکن نفیسم